Czas honoru i odwagi w londyńskim East End

Polskie wspomnienia z okresu II wojny światowej czytałam już setki razy. Wcześniej nie wpadły mi w ręce  te, dotyczące innych krajów. Gdy na wyprzedaży w lokalnej bibliotce znalazłam książkę Gildy O'Neill ''Our Street: East End :Life in the Second World War'' bez wahania ją kupiłam. Raz, że zachęciła mnie cena  -75 pensów za sztukę!!. Biblioteki w Anglii bardzo często organizują wyprzedaże książek. Ma to związek z określoną długością tzw. shelving life, czyli życia półkowego.Gdy przez dany okres czasu książka nie była wystarczająco często wypożyczana lub jest po prostu stara, sprzedaje się ją za grosze, by zwolnić miejsce dla nowych nabytków. Proste, skuteczne i z korzyścuą dla obu stron.  Dwa, tematyka jest jedną z moich ulubionych. Zakup okazał się strzałem w dziesiątkę. 

Gilda O'Neill urodziła się w 1951 roku. Wychowała się i mieszkała w londyńskiej dzielnicy East End. Klimat tego miejsca opisywała w swych powieściach i wspomnieniach (między innymi My East End: Memories of life in Cockney). W wieku lat piętnastu porzuciła szkołę by powrócić do niej jako osoba już dorosła i  zdobyć aż trzy dyplomy uniwersyteckie (!) Była autorką dość płodną. Odkąd w roku 1980 zajęła się wyłącznie pisarstwen, napisała kilkanaście powieści i kilka książek wspomnieniowych. Zmarła niespodziewanie we wrześniu 2010 roku, na skutek niepożądanych skutków leku przepisanego jej przez lekarza.
Gilda O'Neill twierdziła, że każdy człowiek ma do opowiedzenia jakąś historię oraz, że nie należy żałować minionych lat, należy je dobrze wspomniać.

Gilda O'Neill. Źródło: http://www.towerhamlets.gov.uk/news/east_end_life/2010/18_october/glorious_gilda,_who_brought.aspx

Jej książka o życiu na East End w czasie drugiej wojny świarowej jest hołdem złożonym wszytskim mieszkańcom tego miejsca. Jest to zapis wspomnień osób, które wojnę przeżyły, będąc wtedy w wieku dziecięcym. Autorka posłużyła się  również wycinkami prasowymi i kronikami miejskimi, tworząc obraz dzielnicy, w której pomimo wojny, bombardowań, głodu, poczucia zagrożenia  i niepewności, życie toczy się swym normalnym rytmem. Ludzie przyzwyczajeniu do nalotów bombowych, zostawiają wszytsko, czasem jest to niedojedzony obiad, i schodzą do schronu by tam bezpiecznie przeczekać. Niektórzy, nie ufając schrononom, wolą pozostać w swych mieszkaniach. Ojcowie czynnie walczą, matki dzielnie pracują aby utrzymać rodzinę a dzieci, jak to dzieci - nie odczuwają niebezpieczeństwa. Dla nich wojna jest ekscytującym przeżyciem..

Książka podzielona jest na czternaście rodziałów, poświęconych odrębnym wspomnieniom, np. Schrony, Dzieciństwo, Praca, Czas wolny, Rozłąka z rodziną. 

Oprócz zapisu wspomnień autorka opatruje je swym komentarzem. 

Książka zawiera fotografie z lat wojny, stanowiące doskonałą ilustrację tekstu. 

Gilda O'Neill : Our Street: East End Life in the Second World War. Londyn: Penguin Books, 2003